معنی فارسی oboe
B2 /ˈoʊboʊ/دنیای موسیقی، یکی از سازهای بادی چوبی با صدای خاص و دلنشین.
A woodwind instrument with a distinctively rich and full tone.
- noun
noun
معنی(noun):
A soprano and melody wind instrument in the modern orchestra and wind ensemble. It is a smaller instrument and generally made of grenadilla wood. It is a member of the double reed family.
example
معنی(example):
ابوا صدای زیبایی و دلدادهای دارد.
مثال:
The oboe has a beautiful and haunting sound.
معنی(example):
او در گروه سمفونیک مدرسه ابوا میزند.
مثال:
She plays the oboe in the school's symphony band.
معنی فارسی کلمه oboe
:
دنیای موسیقی، یکی از سازهای بادی چوبی با صدای خاص و دلنشین.
