معنی فارسی obsequious
B2 /əbˈsiːkwi.əs/فردی که در تلاش است تا نظر دیگران را جلب کند و به طور غیرطبیعی فروتن و مطیع به نظر می‌رسد.
Excessively eager to please or obey; fawning.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Obedient; compliant with someone else's orders or wishes.
معنی(adjective):
Excessively eager and attentive to please or to obey instructions; fawning, subservient, servile.
معنی(adjective):
Of or pertaining to obsequies, funereal.
example
معنی(example):
رفتار مطیع او باعث شد به نظر بی‌صداقتی بیفتد.
مثال:
His obsequious behavior made him seem insincere.
معنی(example):
دستیار مطیع همیشه مشتاق بود تا رئیس را راضی نگه دارد.
مثال:
The obsequious assistant was always eager to please the boss.
معنی فارسی کلمه obsequious
:
فردی که در تلاش است تا نظر دیگران را جلب کند و به طور غیرطبیعی فروتن و مطیع به نظر می‌رسد.
