معنی فارسی obstruction

B2 /əbˈstɹʌk.ʃən/

مسدودیت، ممانعتی که باعث اختلال در حرکت یا عملکرد چیزی می‌شود.

The state of being blocked or impeded.

مکالمه با هوش مصنوعی آموزش زبان با فیلم

noun

معنی(noun):

The act of obstructing, or state of being obstructed.

معنی(noun):

Something which obstructs or impedes, either intentionally or unintentionally

معنی(noun):

The condition of having the natural powers obstructed in their usual course; the arrest of the vital functions; death.

example

معنی(example):

مسدودیت در لوله باعث نشتی بزرگ شد.

مثال:

The obstruction in the pipe caused a major leak.

معنی(example):

آنها در تلاش برای ساخت پارک جدید با موانعی از سوی مقامات محلی مواجه شدند.

مثال:

They faced obstruction from local authorities when trying to build the new park.

معنی فارسی کلمه obstruction

مسدودیت، ممانعتی که باعث اختلال در حرکت یا عملکرد چیزی می‌شود.