معنی فارسی occupance
B1وضعیت تصرف یا اشغال یک فضا یا مکان.
The act or state of occupying a space or area.
- noun
noun
معنی(noun):
Occupancy
example
معنی(example):
تصرف ساختمان بهطور رسمی شناخته شد.
مثال:
The occupance of the building was officially recognized.
معنی(example):
تصرف در این منطقه در طول سالها افزایش یافته است.
مثال:
Occupance in the area has increased over the years.
معنی فارسی کلمه occupance
:
وضعیت تصرف یا اشغال یک فضا یا مکان.
