معنی فارسی operant
B1عمل‌گرا، به رفتاری اطلاق می‌شود که تحت تأثیر پاداش یا تنبیه ایجاد شده است.
A behavior that is controlled by its consequences, commonly used in the context of learning and conditioning.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
An operative person or thing.
معنی(noun):
Any of a class of behaviors that produce consequences by operating (i.e., acting) upon the environment.
adjective
معنی(adjective):
That operates to produce an effect.
example
معنی(example):
رفتار عمل‌گرا از طریق پاداش‌ها و تنبیه‌ها یاد گرفته می‌شود.
مثال:
The operant behavior is learned through rewards and punishments.
معنی(example):
در روان‌شناسی، شرطی‌سازی عمل‌گرایانه رفتار را با تقویت اقدامات مطلوب شکل می‌دهد.
مثال:
In psychology, operant conditioning shapes behavior by reinforcing desirable actions.
معنی فارسی کلمه operant
:
عمل‌گرا، به رفتاری اطلاق می‌شود که تحت تأثیر پاداش یا تنبیه ایجاد شده است.
