معنی فارسی orangutang
B1 /əˈɹæŋ.uˌtæŋ/نوعی میمون بزرگ و درخت‌زی که به خاطر رفتارهای اجتماعی و هوش خود شناخته می‌شود.
A spelling variation of 'orangutan', referring to the same great ape.
- noun
noun
معنی(noun):
An arboreal anthropoid ape genus Pongo consisting of two species, Pongo pygmaeus of Borneo and Pongo abelii of Sumatra, having a shaggy reddish-brown coat, long arms, and no tail.
example
معنی(example):
یک اورنگوتن می‌تواند تا 30 سال در وحش زندگی کند.
مثال:
An orangutang can live up to 30 years in the wild.
معنی(example):
زیست‌شناس تحقیقاتی درباره رفتار اورنگوتن انجام داد.
مثال:
The zoologist conducted research on the behavior of the orangutang.
معنی فارسی کلمه orangutang
:
نوعی میمون بزرگ و درخت‌زی که به خاطر رفتارهای اجتماعی و هوش خود شناخته می‌شود.
