معنی فارسی ordaining
B1فرایند منصوب کردن فاعدل و تعیین مقام دینی.
The act of appointing someone formally to a religious position.
- verb
verb
معنی(verb):
To prearrange unalterably.
معنی(verb):
To decree.
معنی(verb):
To admit into the ministry of a religion, for example as a priest, bishop, minister or Buddhist monk, or to authorize as a rabbi.
معنی(verb):
To predestine.
example
معنی(example):
فرایند منصوب کردن یک کشیش جدید چندین هفته طول میکشد.
مثال:
The process of ordaining a new pastor takes several weeks.
معنی(example):
منصوب کردن شامل مقدار قابل توجهی آموزش است.
مثال:
Ordaining involves a significant amount of training.
معنی فارسی کلمه ordaining
:
فرایند منصوب کردن فاعدل و تعیین مقام دینی.
