معنی فارسی orphanage
B1 /ˈɔː(ɹ)fənɪd͡ʒ/یتیم‌خانه به مکان‌های اطلاق می‌شود که در آن کودکان بی‌سرپرست زندگی می‌کنند و تحت مراقبت قرار می‌گیرند.
A residential institution for the care and education of orphans.
- noun
noun
معنی(noun):
A residential institution for the care and protection of orphans.
معنی(noun):
Orphanhood; the state of being an orphan.
example
معنی(example):
یزتیم‌خانه پناهگاهی برای کودکان بدون والدین فراهم می‌کند.
مثال:
The orphanage provides shelter for children without parents.
معنی(example):
او در یتیم‌خانه محلی داوطلب شد تا به کودکان کمک کند.
مثال:
She volunteered at the local orphanage to help the kids.
معنی فارسی کلمه orphanage
:
یتیم‌خانه به مکان‌های اطلاق می‌شود که در آن کودکان بی‌سرپرست زندگی می‌کنند و تحت مراقبت قرار می‌گیرند.
