معنی فارسی outback
B1منطقه‌ای در استرالیا با زمین‌های بزرگ و خالی از سکنه، معمولاً بکر و دور از شهرها.
Remote and arid areas of Australia, often characterized by vast, empty landscapes.
- noun
- adjective
- adverb
noun
معنی(noun):
The most remote and desolate areas of Australia; the desert and areas too arid for growing crops.
adjective
معنی(adjective):
Characteristic of the most remote and desolate areas of Australia; very remote from urban areas.
adverb
معنی(adverb):
To or towards the most remote and desolate areas of Australia.
example
معنی(example):
آنها به یک ماجراجویی در حومه رفتند.
مثال:
They went on an adventure in the outback.
معنی(example):
حومه به خاطر چشم اندازهای وسیعش شناخته شده است.
مثال:
The outback is known for its vast landscapes.
معنی فارسی کلمه outback
:
منطقه‌ای در استرالیا با زمین‌های بزرگ و خالی از سکنه، معمولاً بکر و دور از شهرها.
