معنی فارسی outbacks
B1بیابان‌ها به نواحی دورافتاده و طبیعی اطلاق می‌شود.
Remote and rugged areas, often referring to the wilderness in Australia.
- noun
noun
معنی(noun):
The most remote and desolate areas of Australia; the desert and areas too arid for growing crops.
example
معنی(example):
آنها برای کاوش در طبیعت به بیابان‌ها کمپ زدند.
مثال:
They went camping in the outbacks to explore nature.
معنی(example):
بیابان‌های استرالیا به خاطر حیات وحش منحصر به فرد خود شناخته شده‌اند.
مثال:
The outbacks of Australia are known for their unique wildlife.
معنی فارسی کلمه outbacks
:
بیابان‌ها به نواحی دورافتاده و طبیعی اطلاق می‌شود.
