معنی فارسی outbuilding
B1 /ˈaʊtˌbɪl.dɪŋ/ساختمان‌های مجزای کوچک که در خارج از ساختمان اصلی وجود دارند.
A secondary building situated on the property of a primary building.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To build more or better than.
noun
معنی(noun):
A building, such as a barn, shed, or garage, that is separate from, but associated with some main building
example
معنی(example):
آنها یک ساختمان جداگانه را به مهمان‌خانه تبدیل کردند.
مثال:
They converted an outbuilding into a guest house.
معنی(example):
این مزرعه چندین ساختمان مجزا برای انبار دارد.
مثال:
The farm has several outbuildings for storage.
معنی فارسی کلمه outbuilding
:
ساختمان‌های مجزای کوچک که در خارج از ساختمان اصلی وجود دارند.
