معنی فارسی outcrop
B2 /ˈaʊt.kɹɑp/مکانی که در آن سنگ‌ها به سطح زمین می‌رسند و قابل مشاهده هستند.
A visible exposure of rock or mineral on the surface.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A piece of land that stands out (usually into water) from the land surrounding.
معنی(noun):
A coming out of bedrock or of an unconsolidated deposit to the surface of the ground.
معنی(noun):
The part of a rock formation that appears at the surface of the ground.
verb
معنی(verb):
(of a stratum) To come out to the surface of the ground.
example
معنی(example):
در پیاده‌روی‌مان یک توده سنگی پیدا کردیم.
مثال:
We found an outcrop of rocks on our hike.
معنی(example):
این توده سنگی از بزرگراه قابل مشاهده است.
مثال:
The outcrop can be seen from the highway.
معنی فارسی کلمه outcrop
:
مکانی که در آن سنگ‌ها به سطح زمین می‌رسند و قابل مشاهده هستند.
