معنی فارسی outhouse
B1ساختمان کوچکی که به عنوان توالت در فضای باز استفاده می‌شود.
A small structure located outside a main building, typically used as a toilet.
- noun
noun
معنی(noun):
An outbuilding—typically permanent—containing a toilet or seat over a cesspit.
معنی(noun):
Any outbuilding: any small structure located apart from a main building.
example
معنی(example):
کشاورزی قدیمی یک توالت کوچک در عقب داشت.
مثال:
The old farmhouse had a small outhouse at the back.
معنی(example):
آنها تصمیم گرفتند توالت را به منظور ایجاد فضای اضافی تعمیر کنند.
مثال:
They decided to renovate the outhouse for additional space.
معنی فارسی کلمه outhouse
:
ساختمان کوچکی که به عنوان توالت در فضای باز استفاده می‌شود.
