معنی فارسی outlawing
B1ممنوع اعلام کردن یک عمل یا ماده از طریق قانون.
The act of making something illegal through legislation.
- verb
verb
معنی(verb):
To declare illegal.
معنی(verb):
To place a ban upon.
معنی(verb):
To remove from legal jurisdiction or enforcement.
مثال:
to outlaw a debt or claim
معنی(verb):
To deprive of legal force.
مثال:
Laws outlawed by necessity. — Fuller.
example
معنی(example):
دولت در حال بررسی ممنوعیت برخی از مواد مضر است.
مثال:
The government is considering outlawing certain harmful substances.
معنی(example):
ممنوع کردن سیگار کشیدن در مکان‌های عمومی تصمیمی جنجالی بود.
مثال:
Outlawing smoking in public places was a controversial decision.
معنی فارسی کلمه outlawing
:
ممنوع اعلام کردن یک عمل یا ماده از طریق قانون.
