معنی فارسی outplaying
B1عملی که در آن شخص یا تیمی با مهارت بیشتری دیگران را شکست می‌دهد.
The act of defeating an opponent by demonstrating superior skill.
- verb
verb
معنی(verb):
To excel or defeat in a game; to play better than.
مثال:
We were outplayed at tennis, but we outplayed them at football.
example
معنی(example):
شکست دادن رقبای شما نیاز به تمرین و استراتژی دارد.
مثال:
Outplaying your rivals requires practice and strategy.
معنی(example):
او به خاطر شکست دادن رقبایش در مسابقات شناخته شده است.
مثال:
She is known for outplaying her competitors in tournaments.
معنی فارسی کلمه outplaying
:
عملی که در آن شخص یا تیمی با مهارت بیشتری دیگران را شکست می‌دهد.
