معنی فارسی outskirts
A2 /ˈaʊtskɝts/به نواحی دورتر از مرکز یک شهر اشاره دارد که معمولاً کمتر شلوغ است.
The areas that are on the edge of a city, typically less populated.
- noun
noun
معنی(noun):
The area surrounding a city or town; suburb.
مثال:
He lived on the outskirts of Paris for a time.
example
معنی(example):
حومهی شهر آرامتر از مرکز است.
مثال:
The outskirts of the city are quieter than the center.
معنی(example):
آنها در حومهی شهر زندگی میکنند.
مثال:
They live on the outskirts of town.
معنی فارسی کلمه outskirts
:
به نواحی دورتر از مرکز یک شهر اشاره دارد که معمولاً کمتر شلوغ است.
