معنی فارسی paraplegic
B1 /ˌpɛɹəˈplid͡ʒɪk/پاراپلژیک به فردی اطلاق می‌شود که به دلیل فلجی، توانایی حرکت اندام‌های تحتانی خود را از دست داده است.
A person who has paralysis of the lower limbs, often resulting from injury to the spinal cord.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A person who suffers from paraplegia.
adjective
معنی(adjective):
Of, related to, or suffering from paraplegia.
example
معنی(example):
یک فرد پاراپلژیک اغلب برای حرکت به وسایل کمکی نیاز دارد.
مثال:
A paraplegic person often requires mobility aids for movement.
معنی(example):
این ورزشکار پاراپلژیک در بازی‌های پارالمپیک شرکت کرد.
مثال:
The paraplegic athlete competed in the Paralympic Games.
معنی فارسی کلمه paraplegic
:
پاراپلژیک به فردی اطلاق می‌شود که به دلیل فلجی، توانایی حرکت اندام‌های تحتانی خود را از دست داده است.
