معنی فارسی parentage
B2سرچشمه و اصل و نسب یک شخص، شامل والدین و نسل‌های قبلی.
The lineage or descent from one's parents.
- noun
noun
معنی(noun):
The identity and nature of one's parents, and in particular, the legitimacy of one's birth.
معنی(noun):
The social quality of one's class in society.
معنی(noun):
Origin; derivation
مثال:
Born and raised in Pristina, he was a Kosovar of Albanian parentage.
example
معنی(example):
نسل‌کِش او شامل ریشه‌های ایتالیایی و آمریکایی است.
مثال:
Her parentage includes both Italian and American roots.
معنی(example):
درک نسل‌کِش فرد می‌تواند تاریخ خانواده را نشان دهد.
مثال:
Understanding one's parentage can reveal family history.
معنی فارسی کلمه parentage
:
سرچشمه و اصل و نسب یک شخص، شامل والدین و نسل‌های قبلی.
