معنی فارسی patent
B1 /ˈpeɪtənt/گواهی اختراع سندی است که به مخترع حق انحصاری استفاده از اختراع را می‌دهد.
A government authority or license granting a right or privilege.
- noun
- verb
A declaration issued by a government agency declaring someone the inventor of a new invention and having the privilege of stopping others from making, using or selling the claimed invention; a letter patent.
A specific grant of ownership of a piece of property; a land patent.
License; formal permission.
Patent leather: a varnished, high-gloss leather typically used for shoes and accessories.
To successfully register an invention with a government agency; to secure a letter patent.
او برای اختراع جدید خود یک گواهی اختراع دریافت کرد.
She received a patent for her new invention.
گواهی اختراع حقوق مخترع را حفاظت می‌کند.
A patent protects the rights of the inventor.
معنی فارسی کلمه patent
:
گواهی اختراع سندی است که به مخترع حق انحصاری استفاده از اختراع را می‌دهد.
