معنی فارسی pendragon
B1 /pɛnˈdɹæɡ(ə)n/عنوانی تاریخی به معنای 'چشمانداز دریا' که بیشتر در افسانههای آرتوری شناخته شده است.
A legendary title in Arthurian literature, often linked to leadership and royalty.
- noun
noun
معنی(noun):
Also capitalized as Pendragon: a title assumed by the ancient British chiefs when called to lead other chiefs: chief war leader, chieftain, dictator, despot or king.
example
معنی(example):
در افسانههای آرتوری، اوتر پندراگون پدر شاه آرتور است.
مثال:
In Arthurian legend, Uther Pendragon is the father of King Arthur.
معنی(example):
پندراگون معمولاً با جنبههای رازآلود رهبری مرتبط است.
مثال:
Pendragon is often associated with the mystical aspects of leadership.
معنی فارسی کلمه pendragon
:
عنوانی تاریخی به معنای 'چشمانداز دریا' که بیشتر در افسانههای آرتوری شناخته شده است.