معنی فارسی peneplain
B1 /ˈpiːnɪpleɪn/پنه‌پین، زمین نسبتا همواری است که به دلیل فرایندهای فرسایشی به وجود آمده است و معمولاً نشان‌دهنده یک دوره طولانی از فرسایش است.
A nearly flat land surface that has been extensively eroded over a long time.
- noun
noun
معنی(noun):
A low-relief plain representing the final stage of fluvial erosion during times of extended tectonic stability.
example
معنی(example):
پنه‌پین، سطحی تقریباً هموار است که توسط فرسایش شکل می‌گیرد.
مثال:
A peneplain is a nearly level land surface formed by erosion.
معنی(example):
پنه‌پین‌ها اغلب در رشته‌کوه‌های قدیمی که در طول زمان فرسایش یافته‌اند، پیدا می‌شوند.
مثال:
Peneplains are often found in old mountain ranges that have eroded over time.
معنی فارسی کلمه peneplain
:
پنه‌پین، زمین نسبتا همواری است که به دلیل فرایندهای فرسایشی به وجود آمده است و معمولاً نشان‌دهنده یک دوره طولانی از فرسایش است.
