معنی فارسی penitent
B1 /ˈpɛnɪtənt/فردی که به خاطر اعمال نادرست خود احساس پشیمانی می‌کند.
Feeling or expressing remorse for one's misdeeds.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
One who repents of sin; one sorrowful on account of his or her transgressions.
معنی(noun):
One under church censure, but admitted to penance; one undergoing penance.
معنی(noun):
One under the direction of a confessor.
adjective
معنی(adjective):
Feeling pain or sorrow on account of one's sins or offenses; feeling sincere guilt.
معنی(adjective):
Doing penance.
example
معنی(example):
پشیمان به دنبال بخشش برای خطاهایش بود.
مثال:
The penitent sought forgiveness for his wrongdoings.
معنی(example):
او از رفتار خود بابت پشیمانی عذرخواهی کرد.
مثال:
She gave a penitent apology for her behavior.
معنی فارسی کلمه penitent
:
فردی که به خاطر اعمال نادرست خود احساس پشیمانی می‌کند.
