معنی فارسی perjure
B2 /ˈpɜː(ɹ)dʒə(ɹ)/پرجر به عمل دروغ گفتن تحت سوگند در یک محاکمه قانونی اطلاق می‌شود.
To accuse or to make a false statement under oath in a legal proceeding.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A perjured person.
verb
معنی(verb):
To knowingly and willfully make a false statement of witness while in court.
مثال:
He perjured himself.
معنی(verb):
To cause to violate an oath or a vow; to cause to make oath knowingly to what is untrue; to make guilty of perjury; to forswear; to corrupt.
معنی(verb):
To make a false oath to; to deceive by oaths and protestations.
example
معنی(example):
او به دلیل دروغ گفتن تحت سوگند به جرم پرجور محکوم شد.
مثال:
He was found guilty of perjure after lying under oath.
معنی(example):
پرجر در دادگاه یک جرم جدی است.
مثال:
It's a serious offense to perjure in a court of law.
معنی فارسی کلمه perjure
:
پرجر به عمل دروغ گفتن تحت سوگند در یک محاکمه قانونی اطلاق می‌شود.
