معنی فارسی phariseeism
B2فریبکار بودن، یک نوع رفتار و نگرش که شامل قضاوت دیگران با دوگانگی و بدون خودآگاهی است.
A mindset characterized by hypocritical self-righteousness and moral superiority.
- NOUN
example
معنی(example):
فریبکار بودن رایج در جامعه به تقسیم و کینه انجامید.
مثال:
The phariseeism prevalent in the community led to division and resentment.
معنی(example):
فریبکار بودن میتواند گفتگوی واقعی را مسدود کند.
مثال:
Phariseeism can stifle genuine dialogue.
معنی فارسی کلمه phariseeism
:
فریبکار بودن، یک نوع رفتار و نگرش که شامل قضاوت دیگران با دوگانگی و بدون خودآگاهی است.