معنی فارسی pharyngeal
B2 /fəˈɹɪndʒəl/مربوط به حلق، ساختاری در دستگاه تنفسی و گوارشی که نای و مری را متصل می‌کند.
Relating to the pharynx, the part of the throat behind the mouth.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A sound that is articulated with the pharynx.
adjective
معنی(adjective):
Of or pertaining to the pharynx.
معنی(adjective):
Articulated with the pharynx, a term usually describing a consonant which is articulated by the rear area of the tongue being raised to below the region between the uvula and the pharyngeal wall. The term cannot apply to a plosive or stop consonant.
example
معنی(example):
عضلات حلق در بلعیدن کمک می‌کنند.
مثال:
The pharyngeal muscles help in swallowing.
معنی(example):
او در ناحیه حلق خود درد احساس کرد.
مثال:
She felt pain in her pharyngeal area.
معنی فارسی کلمه pharyngeal
:
مربوط به حلق، ساختاری در دستگاه تنفسی و گوارشی که نای و مری را متصل می‌کند.
