معنی فارسی pietism

B2 /ˈpʌɪətɪz(ə)m/

پیته‌گرایی، نهضتی دینی که بر ارتباط شخصی با خدا و رفتار نیکو با تأکید بر دیانت شخصی متمرکز بود.

A movement within Protestant Christianity emphasizing personal faith and pious living.

noun

معنی(noun):

(often capitalized) A movement in the Lutheran church in the 17th and 18th centuries, calling for a return to practical and devout Christianity.

example

معنی(example):

پیته‌گرایی بر ایمان شخصی و دیانت تاکید داشت.

مثال:

Pietism emphasized personal faith and piety.

معنی(example):

بسیاری از اصلاحگران تحت تأثیر پیته‌گرایی در باورهای خود بودند.

مثال:

Many reformers were influenced by pietism in their beliefs.

معنی فارسی کلمه pietism

پیته‌گرایی، نهضتی دینی که بر ارتباط شخصی با خدا و رفتار نیکو با تأکید بر دیانت شخصی متمرکز بود.