معنی فارسی piton
B1 /ˈpiːˌtɒn/ابزاری فلزی که در صخره برای ایمن کردن صعودکنندگان استفاده می‌شود.
A metal spike used in climbing to secure a rope to the rock.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A spike, wedge, or peg that is driven into a rock or ice surface as a support (as for a mountain climber).
verb
معنی(verb):
To put pitons into a rock/ice to facilitate climbing.
example
معنی(example):
کوهنورد یک پی‌تون را به سنگ برای ایمنی محکم کرد.
مثال:
The climber secured a piton into the rock for safety.
معنی(example):
او پس از اتمام صعود، پی‌تون را برداشت.
مثال:
He removed the piton after finishing the climb.
معنی فارسی کلمه piton
:
ابزاری فلزی که در صخره برای ایمن کردن صعودکنندگان استفاده می‌شود.
