معنی فارسی placentation
B2فرآیند تشکیل جفت که به وسیله آن مواد تغذیه‌ای به جنین منتقل می‌شود.
The process of formation and development of the placenta during pregnancy.
- noun
noun
معنی(noun):
The local fusion of the embryonic stage of an animal to its parent for physiological exchange to promote the growth and development of the young; involves a placenta in non-egglaying mammals.
example
معنی(example):
جفت‌سازی به فرآیند تشکیل جفت در طول بارداری اشاره دارد.
مثال:
Placentation refers to the formation of the placenta during pregnancy.
معنی(example):
مطالعه جفت‌سازی برای درک توسعه انسانی ضروری است.
مثال:
The study of placentation is essential for understanding human development.
معنی فارسی کلمه placentation
:
فرآیند تشکیل جفت که به وسیله آن مواد تغذیه‌ای به جنین منتقل می‌شود.
