معنی فارسی plainchant
B2نوعی موسیقی مذهبی و ملودیک که در عبادت‌های کلیسایی استفاده می‌شود.
A form of monophonic, unaccompanied sacred song of the Roman Catholic Church.
- noun
noun
معنی(noun):
A form of monophonic chant in unison using the Gregorian scale, sung in various Christian churches.
معنی(noun):
A cantus firmus or theme chosen for contrapuntal treatment; so called because often an actual fragment of plain-song.
معنی(noun):
The simple notes of an air, without ornament or variation.
معنی(noun):
(by extension) A plain unvarnished statement, without exaggeration.
example
معنی(example):
کُر یک سرود باستانی را اجرا کرد.
مثال:
The choir performed an ancient plainchant.
معنی(example):
ما به صداهای آرامش‌بخش سرود باستانی گوش دادیم.
مثال:
We listened to the soothing tones of plainchant.
معنی فارسی کلمه plainchant
:
نوعی موسیقی مذهبی و ملودیک که در عبادت‌های کلیسایی استفاده می‌شود.
