معنی فارسی plaintiff
B2 /ˈpleɪntɪf/شاکی، شخصی که در یک دعوای حقوقی علیه دیگری شکایت می‌کند.
A person who brings a case against another in a court of law.
- noun
noun
معنی(noun):
A party bringing a suit in civil law against a defendant; accusers.
example
معنی(example):
شاکی علیه شرکت به خاطر خسارات دادخواست داده است.
مثال:
The plaintiff filed a lawsuit against the company for damages.
معنی(example):
در یک پرونده دادگاهی، شاکی شخصی است که پرونده را ارائه می‌دهد.
مثال:
In a court case, the plaintiff is the person who brings the case.
معنی فارسی کلمه plaintiff
:
شاکی، شخصی که در یک دعوای حقوقی علیه دیگری شکایت می‌کند.
