معنی فارسی planter
B1کسی که گیاهان، بذرها یا نهال‌ها را در خاک قرار می‌دهد تا رشد کنند.
A person who plants or cultivates plants.
- noun
noun
معنی(noun):
One who plants something.
معنی(noun):
A box or pot for plants, usually large and standing on the floor.
معنی(noun):
Any of the early English settlers, given the lands of the dispossessed Irish populace during the reign of Elizabeth I.
معنی(noun):
A machine used for planting seeds.
معنی(noun):
The owner of a plantation.
example
معنی(example):
باغبان یک کارشناس کاشت گل‌ها و سبزیجات است.
مثال:
The gardener is a skilled planter of flowers and vegetables.
معنی(example):
یک کاشتکننده کسی است که بذرها را در زمین می‌کارد تا گیاهان رشد کنند.
مثال:
A planter is someone who puts seeds in the ground to grow plants.
معنی فارسی کلمه planter
:
کسی که گیاهان، بذرها یا نهال‌ها را در خاک قرار می‌دهد تا رشد کنند.
