معنی فارسی playboy
B1 /ˈpleɪˌbɔɪ/مردی که معمولاً در روابط عاشقانه غیرجدی و کم‌ثبات است و به تفریحات و زندگی لوکس تمایل دارد.
A man who is regarded as someone who pursues a lifestyle of pleasure and casual relationships.
- noun
noun
معنی(noun):
A single man, especially a wealthy one, who devotes himself to a life of leisure and pleasure, often sexual, without commitments or responsibilities.
example
معنی(example):
او به عنوان یک مرد خوش‌گذران شناخته می‌شود که از سبک زندگی لوکس لذت می‌برد.
مثال:
He is known as a playboy who enjoys a lavish lifestyle.
معنی(example):
بسیاری از سلبریتی‌ها در رسانه‌ها به عنوان خوش‌گذران شناخته می‌شوند.
مثال:
Many celebrities are often labeled as playboys in the media.
معنی فارسی کلمه playboy
:
مردی که معمولاً در روابط عاشقانه غیرجدی و کم‌ثبات است و به تفریحات و زندگی لوکس تمایل دارد.
