معنی فارسی plosive
B2 /ˈploʊsɪv/انفجاری، نوعی صدا که با شکست ناگهانی یا آزادسازی هوا تولید می‌شود.
A speech sound produced by stopping the airflow and suddenly releasing it.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
Sound produced from opening a previously closed oral passage.
adjective
معنی(adjective):
Produced from opening a previously closed oral passage.
example
معنی(example):
حرف 'p' یک صدای انفجاری است.
مثال:
The letter 'p' is a plosive sound.
معنی(example):
حروف بی‌صدا انفجاری با آزادسازی ناگهانی هوا تولید می‌شوند.
مثال:
Plosive consonants are produced with a sudden release of air.
معنی فارسی کلمه plosive
:
انفجاری، نوعی صدا که با شکست ناگهانی یا آزادسازی هوا تولید می‌شود.
