معنی فارسی poplar
A2 /ˈpɒplə(ɹ)/نوعی درخت که معمولاً بلندی و لاغری دارد و در مناطق مرطوب رشد می‌کند.
A type of tall, slender tree that typically grows in moist areas, known for its quick growth.
- noun
noun
معنی(noun):
Any of various deciduous trees of the genus Populus.
معنی(noun):
Wood from the poplar tree.
example
معنی(example):
درختان تبریزی در کنار رودخانه بلند می‌شوند.
مثال:
The poplar trees grow tall beside the river.
معنی(example):
ما یک ردیف از درختان تبریزی برای سایه کاشتیم.
مثال:
We planted a line of poplars for shade.
معنی فارسی کلمه poplar
:
نوعی درخت که معمولاً بلندی و لاغری دارد و در مناطق مرطوب رشد می‌کند.
