معنی فارسی postfix
B1 /ˈpoʊstfɪks/پسوند، در زبان‌های برنامه‌نویسی و ریاضیات، به عملیاتی اطلاق می‌شود که پس از عملگرها انجام می‌شود.
A notation in which the operator comes after the operands, often used in programming and mathematics.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Suffix.
verb
معنی(verb):
To suffix.
معنی(verb):
To subject a sample to postfixation
example
معنی(example):
در برنامه‌نویسی، پسوند برای نشان‌دادن عملیاتی استفاده می‌شود که بعد از یک عملگر رخ می‌دهد.
مثال:
In programming, a postfix is used to denote an operation that occurs after an operand.
معنی(example):
اصطلاح پسوند به نوتاسیونی اشاره دارد که در آن عملگر پس از عملگرها قرار می‌گیرد.
مثال:
The term postfix refers to a notation where the operator follows the operands.
معنی فارسی کلمه postfix
:
پسوند، در زبان‌های برنامه‌نویسی و ریاضیات، به عملیاتی اطلاق می‌شود که پس از عملگرها انجام می‌شود.
