معنی فارسی potentate
B2 /ˈpoʊ.tən.teɪt/پادشاه، کسی که بر یک قلمرو یا کشور حکومت می‌کند و معمولاً قدرت زیادی دارد.
A person who has great power, often used in a political or ruling context.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A powerful leader; a monarch; a ruler.
معنی(noun):
A powerful polity or institution.
معنی(noun):
A self-important person.
adjective
معنی(adjective):
Regnant, powerful, dominant.
example
معنی(example):
رئیس محلی بر منطقه با قدرت زیادی حکمرانی می‌کرد.
مثال:
The local potentate ruled over the region with great power.
معنی(example):
بسیاری از پادشاهان در تاریخ به خاطر سبک زندگی مجلل خود مشهور بودند.
مثال:
Many potentates in history were known for their extravagant lifestyles.
معنی فارسی کلمه potentate
:
پادشاه، کسی که بر یک قلمرو یا کشور حکومت می‌کند و معمولاً قدرت زیادی دارد.
