معنی فارسی potentates
C1حاکمان؛ افرادی با قدرت سیاسی و اقتصادی زیاد که بر مناطق وسیعی حکمرانی می‌کنند.
A person who possesses great power, often used in a political or authoritative context.
- noun
noun
معنی(noun):
A powerful leader; a monarch; a ruler.
معنی(noun):
A powerful polity or institution.
معنی(noun):
A self-important person.
example
معنی(example):
حاکمان باستانی با قدرت مطلق بر پادشاهی‌های خود فرمانروایی می‌کردند.
مثال:
The ancient potentates ruled their kingdoms with absolute power.
معنی(example):
حاکمان منطقه گرد هم آمدند تا یک اتحاد تشکیل دهند.
مثال:
The potentates of the region came together to form an alliance.
معنی فارسی کلمه potentates
:
حاکمان؛ افرادی با قدرت سیاسی و اقتصادی زیاد که بر مناطق وسیعی حکمرانی می‌کنند.
