معنی فارسی prayerful
B1 /ˈpɹɛːfʊl/دعایی، به معنای داشتن روحیه‌ای مملو از دعا، تمرکز بر ارتباط با خداوند و آرامش.
Expressing or characterized by prayer; indicating reverence or spirituality.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
That prays frequently; characterised by prayer, devout, reverent.
example
معنی(example):
او نگرشی دعاگو به زندگی دارد.
مثال:
She has a prayerful attitude towards life.
معنی(example):
طبیعت دعاگوی او به دیگران آرامش می‌دهد.
مثال:
His prayerful demeanor brings comfort to others.
معنی فارسی کلمه prayerful
:
دعایی، به معنای داشتن روحیه‌ای مملو از دعا، تمرکز بر ارتباط با خداوند و آرامش.
