معنی فارسی predominance

B1 /pɹəˈdɒmɪnəns/

غالب بودن یا تسلط بر چیزی یا گروهی از چیزها.

The state or condition of being predominant; a position of superiority.

noun

معنی(noun):

The condition or state of being predominant; ascendancy, domination, preeminence, preponderance.

example

معنی(example):

در این شهر، غالبیت گویشوران انگلیسی وجود دارد.

مثال:

There is a predominance of English speakers in this city.

معنی(example):

غالبیت برخی گونه‌ها بر اکوسیستم تأثیر می‌گذارد.

مثال:

The predominance of certain species affects the ecosystem.

معنی فارسی کلمه predominance

غالب بودن یا تسلط بر چیزی یا گروهی از چیزها.