معنی فارسی prehistory
B1پیشتاریخ به دورهای اشاره دارد که در آن بشر هنوز نوشتن را اختراع نکرده است و اطلاعات تنها از طریق آثار و شواهد به جا مانده ارزیابی میشود.
The period of time before recorded history, characterized by the absence of written records.
- noun
(properly) History before written records, inclusive of both
Any past time (even recent) treated as such a distant, unknowable era.
(often as pre-history) The history leading up to some event, condition, etc.
پیشتاریخ به زمانی اشاره دارد که هیچ سوابق مکتوبی وجود نداشت.
Prehistory refers to the time before written records.
باستانشناسان اشیاء باستانی را از پیشتاریخ مطالعه میکنند تا درباره فرهنگهای قدیمی بیشتر بدانند.
Archaeologists study artifacts from prehistory to learn about ancient cultures.
معنی فارسی کلمه prehistory
:
پیشتاریخ به دورهای اشاره دارد که در آن بشر هنوز نوشتن را اختراع نکرده است و اطلاعات تنها از طریق آثار و شواهد به جا مانده ارزیابی میشود.