معنی فارسی prerogative
C1 /pəˈɹɑ.ɡə.tɪv/حق ویژه، اختیاری که به طور خاص به یک شخص یا مقام داده شده است.
A right or privilege exclusive to a particular individual or class.
- noun
- adjective
A hereditary or official right or privilege.
A right, or power that is exclusive to a monarch etc, especially such a power to make a decision or judgement.
A right, especially when due to one's position or role.
A property, attribute or ability which gives one a superiority or advantage over others; an inherent advantage or privilege; a talent.
Having a hereditary or official right or privilege.
به عنوان یک مدیر، او حق ویژه‌ای برای اتخاذ تصمیم نهایی دارد.
As a manager, she has the prerogative to make the final decision.
شهروندان حق ویژه‌ای برای رأی‌دادن در انتخابات دارند.
Citizens have the prerogative to vote in elections.
معنی فارسی کلمه prerogative
:
حق ویژه، اختیاری که به طور خاص به یک شخص یا مقام داده شده است.
