معنی فارسی pretense
B1 /ˈpɹiːtɛns/تظاهر، رفتار یا حالتی که شخصی وانمود می‌کند که چیزی است که نیست.
An attempt to make something that is not the case appear true.
- noun
noun
معنی(noun):
A false or hypocritical profession
مثال:
under pretense of friendliness
معنی(noun):
Intention or purpose not real but professed.
مثال:
with only a pretense of accuracy
معنی(noun):
An unsupported claim made or implied.
معنی(noun):
An insincere attempt to reach a specific condition or quality.
example
معنی(example):
تظاهر او به دانش به سرعت فاش شد.
مثال:
His pretense of knowledge was quickly discovered.
معنی(example):
او در طول ارائه تظاهر به اعتماد به نفس کرد.
مثال:
She maintained a pretense of confidence during the presentation.
معنی فارسی کلمه pretense
:
تظاهر، رفتار یا حالتی که شخصی وانمود می‌کند که چیزی است که نیست.
