معنی فارسی preterit
B1زمان گذشته، نوعی از زمان برای بیان اقداماتی که در گذشته انجام شده‌اند.
A grammatical tense used to indicate actions that have been completed in the past.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
(grammar) The preterite tense, simple past tense: the grammatical tense that determines the specific initiation or termination of an action in the past.
adjective
معنی(adjective):
(grammar, of a tense) showing an action at a determined moment in the past.
معنی(adjective):
Belonging wholly to the past; passed by.
example
معنی(example):
زمان گذشته برای توصیف اقداماتی که در گذشته انجام شده‌اند، استفاده می‌شود.
مثال:
The preterit tense is used to describe actions completed in the past.
معنی(example):
در زبان انگلیسی، فرم گذشته 'به راه رفتن'، 'راه رفت' است.
مثال:
In English, the preterit form of 'to walk' is 'walked'.
معنی فارسی کلمه preterit
:
زمان گذشته، نوعی از زمان برای بیان اقداماتی که در گذشته انجام شده‌اند.
