معنی فارسی principality
B1 /pɹɪnsɪˈpælɪti/عنوان یک منطقه‌ای که تحت سلطه یک شاهزاده و حکومت او اداره می‌شود.
A state ruled by a prince or princess, often a territory with a certain degree of autonomy.
- noun
A region or sovereign nation headed by a prince or princess.
A spiritual being, specifically in Christian angelology, the fifth level of angels, ranked above powers and below dominions.
The state of being a prince or ruler; sovereignty, absolute authority.
The state of being principal; pre-eminence.
این منطقه کوچک به عنوان یک شاهزاده‌نشین تحت سلطه یک دوک تأسیس شد.
The small region was established as a principality ruled by a duke.
در تاریخ، بسیاری از شاهزاده‌نشین‌ها در اروپا وجود داشتند، هر یک با حاکمیت خاص خود.
Historically, many principalities existed in Europe, each with its own sovereignty.
معنی فارسی کلمه principality
:
عنوان یک منطقه‌ای که تحت سلطه یک شاهزاده و حکومت او اداره می‌شود.
