معنی فارسی principate
C1مدت زمانی در تاریخ روم که در آن قیصرها به عنوان رهبرانی قدرتمند حکومت می‌کردند.
The period of Roman history characterized by the rule of emperors and a semblance of republican government.
- noun
- adjective
The early period of the Roman Empire, during which some characteristics of the government of the Roman Republic were retained; the reign of any particular emperor during said period.
The office of one who is principal or preeminent (such as a prince); the quality or status of being principal; preeminence.
A state ruled by a prince; a principality.
Primary; principal.
دوره‌ای از امپراتوری روم که به عنوان شاهزاده‌سالاری شناخته می‌شود با آگوستوس آغاز شد.
The period of the Roman Empire known as the principate began with Augustus.
در شاهزاده‌سالاری، امپراتور قدرت نهایی را در دست داشت در حالی که ظاهری از حکومت جمهوری را حفظ می‌کرد.
In the principate, the emperor held ultimate power while maintaining a facade of republican governance.
معنی فارسی کلمه principate
:
مدت زمانی در تاریخ روم که در آن قیصرها به عنوان رهبرانی قدرتمند حکومت می‌کردند.
