معنی فارسی prohibition
B1 /ˌpɹoʊ(h)ɪˈbɪʃən/ممنوعیت، عمل یا شرکتی که چیزی را از انجام آن منع می‌کند.
The action of forbidding something, often by law.
- noun
noun
معنی(noun):
An act of prohibiting, forbidding, disallowing, or proscribing something.
معنی(noun):
A law prohibiting the manufacture or sale of alcohol.
معنی(noun):
A period of time when specific socially disapproved consumables are considered controlled substances.
example
معنی(example):
ممنوعیت مشروبات الکلی منجر به تغییرات اجتماعی زیادی شد.
مثال:
The prohibition of alcohol led to many social changes.
معنی(example):
ممنوعیتی برای استفاده از گوشی‌های موبایل در طول امتحانات وجود دارد.
مثال:
There is a prohibition on the use of mobile phones during exams.
معنی فارسی کلمه prohibition
:
ممنوعیت، عمل یا شرکتی که چیزی را از انجام آن منع می‌کند.
