معنی فارسی proletariat
B2 /ˌpɹoʊlɪˈtɛəɹi.ət/پرولتاریا، طبقه کارگر که نیروی کار غیرمالکیتی را تشکیل می‌دهد.
The class of wage-earners in a capitalist society, whose only possession of significant material value is their labor.
- noun
noun
معنی(noun):
The working class or lower class.
معنی(noun):
The wage earners collectively, excluding salaried workers.
معنی(noun):
(history) In ancient Rome, the lowest class of citizens, who had no property; "regarded as contributing nothing to the state but offspring" (OED, 1992).
example
معنی(example):
مارکس در نوشته‌هایش به مبارزات پرولتاریای اشاره کرد.
مثال:
Marx discussed the struggles of the proletariat in his writings.
معنی(example):
پرولتاریا نقش کلیدی در انقلاب صنعتی داشت.
مثال:
The proletariat played a key role in the industrial revolution.
معنی فارسی کلمه proletariat
:
پرولتاریا، طبقه کارگر که نیروی کار غیرمالکیتی را تشکیل می‌دهد.
