معنی فارسی proselyte
B1 /ˈpɹɑs.ɪlˌaɪt/شخصی که به یک دین یا عقیده جدید می‌پیوندد.
A person who has converted from one opinion, religion, or party to another.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
One who has converted to a religion or doctrine, especially a gentile converted to Judaism.
verb
معنی(verb):
To proselytize.
example
معنی(example):
او یک مومن تازه‌وارد بود که به یک عقیده جدید پیوست.
مثال:
He was a proselyte who converted to a new faith.
معنی(example):
بسیاری از مومنان تازه‌وارد به این جنبش برای آزادی مذهبی پیوستند.
مثال:
Many proselytes joined the movement for religious freedom.
معنی فارسی کلمه proselyte
:
شخصی که به یک دین یا عقیده جدید می‌پیوندد.
