معنی فارسی provocation
B2 /ˌpɹɑvəˈkeɪʃən/تحریک، عملی است که باعث ایجاد واکنش یا تنش در افراد یا گروه‌ها می‌شود.
An action that provokes or incites a reaction.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of provoking, inciting or annoying someone into doing something
معنی(noun):
Something that provokes; a provocative act
معنی(noun):
The second step in OPQRST regarding the investigation of what makes the symptoms MOI or NOI improve or deteriorate.
مثال:
When it's time to check for provocation ask the patient about what makes their chief complaint better or worse.
example
معنی(example):
تحریک او منجر به یک بحث داغ شد.
مثال:
His provocation led to a heated argument.
معنی(example):
تحریک عمدی نبود، اما هنوز او را ناراحت کرد.
مثال:
The provocation was unintentional, but it still upset her.
معنی فارسی کلمه provocation
:
تحریک، عملی است که باعث ایجاد واکنش یا تنش در افراد یا گروه‌ها می‌شود.
