معنی فارسی proximate
B2نزدیک، به معنای علت یا رویداد نزدیک و مرتبط.
Immediate; nearest in relationship; closely related.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A grammatical marker in the Algonquian (and some other) languages for a principal third person.
adjective
معنی(adjective):
Close or closest; adjacent.
معنی(adjective):
Immediately preceding or following in a chain of causation.
معنی(adjective):
About to take place; impending.
example
معنی(example):
علت نزدیک این مشکل پس از تحقیقات شناسایی شد.
مثال:
The proximate cause of the issue was identified after investigation.
معنی(example):
نتایج نزدیک آنچه را که می‌توانیم مستقیماً مشاهده کنیم.
مثال:
Proximate outcomes are what we can observe directly.
معنی فارسی کلمه proximate
:
نزدیک، به معنای علت یا رویداد نزدیک و مرتبط.
